Często zdarza się, że w kalendarzu liturgicznym na dany dzień występuje jakieś wspomnienie, święto itp. Równie często bywa, że coś jest nieprzygotowane i w trakcie Mszy kapłan nagle przerywa i zaczyna gorączkowo kartkować Mszał w poszukiwaniu odpowiedniego tekstu. Dlatego wypada znać podstawy „obsługi” tej księgi, by przygotowując liturgię na dany dzień móc sprawdzić ustawienie zakładek we Mszale i w razie potrzeby to ustawienie odpowiednio zmodyfikować. Ponadto znajomość Mszału i jego obsługi jest jedną z podstawowych umiejętności ceremoniarza!
Struktura Mszału
Ogólnie rzecz biorąc Mszał to taka duża książka, w sztywnych okładkach, z kilkoma (na ogół 6) tasiemkowymi zakładkami. Charakterystyczne są zakładki boczne – listki przyczepione do niektórych kartek. Zakładki boczne ustawione są w dwóch rzędach: dwie i czternaście i służą do szybkiego orientowania się w umiejscowieniu poszczególnych części Mszy.
We Mszale, kartkując od początku, wyróżnia się następujące części:
1. Wprowadzenie – jak w każdej poważnej książce – wyjaśnienie zawartości oraz sensu i celu istnienia książki (tu: książki pt. „Mszał Rzymski dla diecezji polskich”).
2. Msze Roku Liturgicznego (teksty własne danego dnia) – zbiór modlitw na dany dzień (kolekta, modlitwa nad darami, modl. pokomunijna). Teksty własne ustawione są w porządku roku liturgicznego, czyli: Adwent, okres Bożego Narodzenia, Wielki Post, Triduum Paschalne, okres wielkanocny, okres zwykły. Kartki tej części Mszału numerowane są „normalnie”.
3. Obrzędy Mszy Świętej (tzw. Części stałe Mszy). Te elementy zajmują większą część Mszału. Kartki tej części oznaczone są numerami z gwiazdką: 123*. Części stałe ustawione są w kolejności, w jakiej występują na Mszy. I tak we Mszale znajdują się kolejno:
* Obrzędy wstępne – znak krzyża, pozdrowienie, akt pokuty, Gloria. Te elementy można znaleźć przy pierwszej z zakładek bocznych pierwszego rzędu.
* Liturgia Słowa: kilka stosownych przepisów oraz wyznanie wiary.
* Przygotowanie darów: modlitwy ofiarowania chleba i wina, modlitwy przy obmyciu rąk. Teksty przygotowania darów są zaznaczone drugą z zakładek bocznych.
* Prefacje. We Mszale jest 97 prefacji, odpowiednich na każdy okres liturgiczny (również ustawione w porządku roku liturgicznego: Adwent, Boże Narodzenie, Wlk. Post, Wielkanoc, niedziele zwykłe, dni powszednie zwykłe, prefacje o NMP i świętych, prefacje na msze obrzędowe, okolicznościowe i pogrzebowe). Najpierw we Mszale są prefacje bez nutek, potem te same z nutkami.
* Modlitwy Eucharystyczne. Jest ich 10, umieszczonych przy dziesięciu zakładkach bocznych w drugim rzędzie. Kolejno są to: ME 1-5, ME o tajemnicy pojednania (1 i 2), ME we Mszach z dziećmi (1-3).
* Obrzędy Komunii – czwarta zakładka boczna od dołu. Kolejno są tam: Wezwanie do Ojcze Nasz, Ojcze nasz, embolizm (Wybaw nas, Panie...), wezwanie do znaku pokoju, śpiew Baranku Boży, teksty towarzyszące Komunii i puryfikacji.
* Obrzędy zakończenia: błogosławieństwo i rozesłanie (trzecia od dołu zakładka boczna), błogosławieństwa uroczyste (druga od dołu).
4. Msze własne o świętych – teksty modlitw własnych na każde wspomnienie, święto i uroczystość, ustawione wg kalendarza. Te strony numerowane są „prim”: np. 123'
5. Msze wspólne - stosowane, gdy jakiś obchód nie ma tekstów własnych. Te strony numerowane są „bis”: 123''
6. Msze obrzędowe (np. ślubne), pogrzebowe i w różnych potrzebach (np. o deszcz) – teksty własne, także na stronach „bis”: 123''.
7. Dodatek: obrzęd poświęcenia wody, upoważnienie do jednorazowego rozdawania Komunii Św. i inne. Strony dodatku oznaczone są numerami w nawiasie: (123)
8. Spis treści.
9. Ordo Missae cum populo – formularz Mszy po łacinie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz